Door de komst van de Afsluitdijk en de inpolderingen van de voormalige Zuiderzee raakten duizenden vissers hun rijke visgronden en daarmee hun inkomsten kwijt. De stadjes en dorpen aan de voormalige zee verloren in korte tijd een belangrijke bron van inkomsten. Wie toch doorviste ging een ongewisse toekomst tegemoet. Terwijl uit het nieuwe meer de zoutwatervis verdween en er zoetwatervis voor in de plaats kwam, moesten vissers hun vaar- en vistuigen aanpassen en nieuwe vangsttechnieken aanleren. Het aantal doorzetters dat erin slaagt om het beroep van hun voorvaderen voort te zetten is sterk afgenomen.
Schrijfster Gees Gmelich Meijling-van Hemert is op zoek gegaan naar wat er nog resteert van de visserij op het IJsselmeer. Treffend beschrijft ze de gevolgen die de teruggang van de visserij heeft gehad voor de monumentale Zuiderzeestadjes. Ze stapte aan boord bij paling-, spiering-, snoekbaars- en brasemvissers, en interviewde en fotografeerde de IJsselmeervissers tijdens hun werk.
Vissen op een zoete zee is een toegankelijk, prettig leesbaar en rijk geïllustreerd (foto's in kleur en zwart-wit) boek over het leven en werk van de beroepsvissers op een continu veranderend IJsselmeer. Dit boek doet recht aan een sector, die onlosmakelijk verbonden is met deze getemde binnenzee, maar tegelijkertijd in haar voortbestaan bedreigd wordt. Het is dan ook niet alleen interessant voor direct betrokkenen, maar tevens voor hen die natuur en cultuur rondom het IJsselmeer een warm hart toedragen. Met begrippenlijst, bijlage met cijfers over aantallen vissersvaartuigen en literatuuropgave.
