Het is een fantastisch boek dat Marianne den Hartog (1963) heeft geschreven over haar bestaan tot op heden. Mooi, omdat de 186 pagina's een verhelderend beeld geven van de staat van de watersport, en de kustvaart in de jaren 60 tot 90 (inderdaad: vorige eeuw). Mooi, omdat het vlotgeschreven boek een leerzaam beeld geeft hoe een fanate watersport-vader bij tijd en wijle een traumatisch stempel kan drukken op een heel gezin. Met de turbulente start van het leven van een van z'n dochters als gevolg. Maar ook mooi vanwege de juist goede herinneringen. 'Zout kind, negentien en naar zee' is een zeldzaam compleet boek over watersport, varen en mensen, anders dan andere.