Prins Hendrik van Oranje (1820-1879) de ''Zeevaarder'' komt eind 1837 aan bij de monding van de Ganges met het marine opleidingszeilschip Bellona. Deze jongste zoon van de latere koning Willem II en Held van Waterloo, is niet de eerste Hollander die deze gevaarlijke rivier bevaart. In de 17e eeuw al voeren schepen naar Chinsurah, de hoofdvestiging van de VOC in Bengalen. Maar hij is wel de eerste Nederlandse (en Europese) prins ooit, die voet aan wal zet in Brits-Indië (India). Prins Hendrik zou slechts een week in Calcutta blijven maar waarom besluit hij een maandenlange reis te maken door de Gangesvlakte naar steden als Agra en Delhi?
De driehonderd overige bemanningsleden moesten zich in Calcutta zien te vermaken waar het fregat de Bellona al die maanden voor anker lag. Voor een select groepje officieren was dat geen straf. Zij maakten boottochten naar het ''Nederlandse'' Chinsurah en waren daarnaast graag geziene gasten op de vele Engelse feesten. Maar het meest memorabele feest was bij de schatrijke Indiër, Baboo Rabindranath Tagore, die zijn buitenverblijf speciaal met oranje zijde had versierd ter ere van prins Hendrik. Voor het gros van de bemanning echter was het dagelijks schoon schip maken met aan het eind van de dag een oorlam als beloning.
Cultureel antropoloog en India kenner Bauke van der Pol (1952) treedt in de voetsporen van prins Hendrik en de overige ''mannen van de Bellona''. Unieke tekeningen van het Calcutta uit het begin van de 19e eeuw die zij maakten, vergelijkt hij met wat er nu nog herinnert aan hun bezoek. Van der Pol bezoekt India al sinds 1974 en deed de laatste jaren onderzoek naar de historische relatie India - Nederland waarover hij een drietal boeken schreef, waaronder De VOC in India.
